Het IGEF, de Internationalle Gesellschaft für Elektrosmog Forschung (elektrosmog.com) heeft in januari 2012 een wetenschappelijk onderzoek naar de werking van de Akaija afgerond. Dit instituut heeft reeds vele instrumenten, tools en persoonlijke beschermingsmiddelen op het gebied van EMF op effectiviteit onderzocht.
In 2019 is dit onderzoek herhaald onder 5G-omstandigheden, en de Akaija’s doorstonden de test moeiteloos. Tevens werd de 55cm roestvrijstalen Akaija RVS voor huis en tuin getest en gecertificeerd.
Wil je de onderzoeksrapporten inzien? Dat kan door ons een email te sturen: atelier@akaija.com.
Testmethode IGEF
Gemeten is aan de hart-frequentie-variabiliteit. Vergelijk dat voor het gemak met een instrumentele versie van de oosterse polsdiagnostiek. Een gezond hart kan onder alle omstandigheden optimaal presteren en laat een dynamische grafiek van pieken en dalen zien. Een hart onder stress, b.v. door straling van EMF, vertoont een veel vlakkere grafiek, waaruit blijkt dat zo’n hart kennelijk moeite heeft z’n werk goed te doen. Het wordt a.h.w. dichtgeknepen. De werking van het hart is, omdat het zo’n belangrijke plek inneemt in ons lichaam, en daarom ook binnen de gehele gezondheidszorg, zeer uitgebreid onderzocht door de wetenschap.
De testmethode van de meting van de hartfrequentie-variëbiliteit wordt in duizenden ziekenhuizen en laboratoria door artsen, specialisten en wetenschappers over de hele wereld gebruikt. Deze methode is wetenschappelijk niet meer te weerleggen. Ook bij kortlopende onderzoeken is de reproduceerbaarheid van de resultaten met de moderne meetapparatuur bij de hartfrequentie-variëbiliteit bevestigd. Daarom is het ook niet meer nodig om dit soort onderzoeken steeds opnieuw dubbelblind uit te voeren (dat zou voor jouw diagnose in de hartpoli erg lastig worden); de basis daarvoor is tenslotte allang gelegd.
Dus kan met deze testmethode gekeken worden wat het effect is van bijvoorbeeld medicijnen, behandelingen, tools, therapievormen, etc. op de hartfrequentie-variëbiliteit. Zo kan ook het effect van de Akaija op de hart-frequentie-variëbiliteit van mensen onder verschillende omstandigheden waargenomen worden en zijn de resultaten net zo serieus te nemen als die van de meer gangbare middelen .
De Normale en de Bold Akaija, alsmede de dubbele Akaija-Iloa zijn als tool getest op een groep van 18 personen, waarbij in de meeste gevallen de grafiek en de meetwaardes duidelijk beter waren. In wetenschappelijk termen gesproken is daarmee aangetoond dat het dragen van de Akaija ‘significante verbetering van meetwaardes‘ geeft. Wie belangstelling heeft kan van ons het volledige testrapport krijgen. Stuur daarvoor s.v.p. een mailtje naar atelier@akaija.com.
Eigenlijk roept het verslag weer vele nieuwe vragen op, maar dat is wetenschap… wat is er aan de hand? Waarom gebeurt dit of dat? Waar hebben we nu eigenlijk mee te maken? Wat betekent dit voor ons, en voor andere onderzoeksgebieden. Etc.
Daarom zijn vooral de emails van de onderzoeker erg interessant om te lezen.
1e Email, voorafgaande aan het onderzoek
“Omdat ik de werking van de Akaija’s onbevooroordeeld aan mijzelf ervaren wilde, heb ik bewust niet alles vooraf gelezen wat u mij aan achtergrondinformatie vertelde, c.q. op uw website vermeldt. Ik had er evenwel niet mee gerekend, dat vooral de Akaija-Iloa (Ø 2,1 cm) een dusdanig sterke uitwerking op mij zou hebben, dat ik totaal overweldigd was. Eerst na 1 tot 2 dagen van deze uitwerking >psychisch oudzeer< overheerste de positieve werking.
Toen ik vervolgens las dat er al ervaringen van gebruikers van de Akaija voorhanden zijn en vastgesteld had dat ik soortgelijke psychische en lichamelijke processen doorgemaakt had, is mij duidelijk geworden welk een waardevolle en nuttige ontwikkeling de Akaija is.”
2e Email, gaande het onderzoek
“De onderzoekingen zijn nu in volle gang, omdat we gelijktijdig met meerdere Akaija’s konden werken.
De metingen waren uitvoeriger dan we gewend zijn, omdat de meetresultaten gedeeltelijk zo ongelooflijk waren, dat we de metingen vaak moesten herhalen.
Zojuist heb ik een testserie afgesloten met een 75-jarige kapitein. Deze ijzervreter geloofde niet dat het dragen van de Akaija (normaal Ø 1,9cm) ook maar de geringste uitwerking op het aanpassingsvermogen van zijn hart onder verschillende belastingen zou kunnen hebben. Voor een week hebben we de eerste metingen met hem onder verschillende belastingssituaties gedaan. Zonder Akaija lagen de meetwaardes tussen 40 en 60% van de mogelijke 100%. Waarbij 100% de theoretisch mogelijke maximumwaarde van de vaardigheid van de testpersonen tot regulatie van de hartfrequentie en tot aanpassing van het vegetatieve zenuwsysteem aan de gepresenteerde belastingen door electrosmog is.
Daarna heeft hij de Akaija aan een koord gedurende 4 dagen bijna continu gedragen. Toen we de metingen aan de hartfrequentie, variabiliteit onder dezelfde belastingssituaties herhaalden, bereikte hij drie keer over de 95%, en de overige waarden lagen allemaal boven de 90%. Daarna heeft hij de Akaija afgedaan en herhaalden we de metingen. Alle meetwaardes lagen tussen 60 en 70%.
Als ik niet zelf deze metingen uitgevoerd had, zou ik het niet hebben kunnen geloven!”
