Excuse. Non traduit.
Deze pagina beschrijft het symbool ‘Two Roads’, maar dit is nauw verbonden aan 2 andere kunstwerken van Akaija & Art: het object Geloof (Faith) en het schilderij ‘Rose‘.
Two Roads begon als een visioen van Nicolas Black Elk, een holy man van de Lakota, een native (inheems) volk van Noord-Amerika, bekender als een van de stammengroepen van de Indianen.
Nicolas Black Elk
Nicolas Black Elk (Dec 1863 – Aug 1950) was een bekende Wichasha Wakan (Mediciijnman of Heilige Man) en een Heyoka van de Oglala Lakota (Sioux). Toen hij 9 jaar oud was kwam hij in een dagenlang coma terecht. De mensen vroegen zich af of hij ooit nog bij zou komen, maar toen hij toch ontwaakte en de mensen om hem heen vertelde welk visioen hij gehad had begrepen ze dat hij een helderziende gave had.
Op 12-jarige leeftijd was hij aanwezig bij een van de zwartste veldslagen tussen Indianen en blanken: the Battle of Little Big Horn in 1876. Enkele jaren later was hij betrokken bij een ander bloedbad: Wounded Knee. Tijdens deze slag raakte hij gewond. Zijn verdere leven stond vooral in het teken van het helpen van mensen, middels krachten die hem door de Spirits gegeven was.
Voor we verder gaan eerst een andere bekende Indiaanse man, Chief Seattle.
Chief Seattle
Chief Seattle was een zeer gerespecteerde man onder zijn mensen. Hij gaf de voorkeur aan een weg van aanpassen aan de blanke kolonisten. De stad Seattle, in de staat Washington, is naar hem vernoemd.
Seattle leefde bij benadering van 1780 tot 1866 en heeft gezien hoe de blanken de Indiaanse gebieden overspoelden. Het was ook de tijd van de goudkoorts en vooral dat veroorzaakte dat de blanken geen respect toonden voor de Indianen, hun land, of hun leefwijze en tradities. Er was geen stoppen aan. Toen de blanken weer een stuk grond van de Indianen wilden hebben hield Chief Seattle een toespraak, gericht aan het blanke opperhoofd in Washington. Deze toespraak (rond 1854) is nu een wijdverspreide voorbeeldtekst geworden over onze ecologische verantwoordelijkheid, respect voor de natuur en ook voor de Indiaanse rechten. Hier is een link naar de tekst.
In deze toespraak zijn een paar zinnen van groot belang:
“Jullie God is niet onze God! Jullie God houdt van jullie en haat mijn mensen. (…) Hij heeft zijn Rode Kinderen verlaten, als ze werkelijk zijn kinderen zijn. Onze God, Great Spirit, schijnt ons ook verlaten te hebben. (…) Nee, wij zijn twee totaal verschillende rassen met verschillende oorsprong en verschillende toekomst. Er is maar weinig dat we gemeen hebben. (…)
Nog een paar manen, nog een paar winters, en niet één van de afstammelingen van onze eens zo machtige stammen die heersten over dit wijdse land en leefden ionder een gelukkig dak, beschermd door de Great Spirit, zal nog over zijn om te rouwen over de graven van een bevolking, eens machtiger en hoopvoller dan jullie.
Maar waarom zou ik rouwen over het voortijdige lot van mijn mensen? Stam volgt stam en natie volgt natie, zoals de golven van de zee. Het is de wet van de natuur en verdriet is zinloos. Jullie tijd van verval mag ver weg lijken, maar het komt met zekerheid, want zelfst de blanke man wiens God wandelde en praatte met hem als vriend tot viend, kan niet het lot ontlopen dat ons allen treft.
Dus wellicht zijn we uiteindelijk toch broeders. We zullen zien.”
Nicolas Black Elk en Chief Seattle
Er is nog iets waardoor Nicolas Black Elk bekend is geworden. Zijn reizen (o.a. in het gezelschap van de kermis-achtige indianenshows begin 20e eeuw van Buffalo Bill) brachten hem naar Frankrijk en Engeland, en daar maakte hij kennis met het Christelijke geloof. Hij ontdekte dat er toch niet zoveel verschil was tussen de God van de blanken en de Indiaanse Great Spirit. Hij nam een besluit en werd toen de eerste Indiaanse Holy Man die het Christelijk geloof aannam. Dat was in 1904, op 40-jarige leeftijd. Niet iedere Indiaan was hier even blij mee, maar hij zei: “Mijn kinderen moeten leven in deze wereld.”
In feite heeft hij nooit de Indiaanse tradities afgezworen, alleen voerde hij de heilige rituelen niet meer uit. Het lijkt erop dat hij zowel de Great Spirit als de God van de blanke man omarmde, in de wetenschap dat er geen werkelijk verschil is.
Hier is één aspect van Two Roads, dat Twee Wegen betekent. Wegen komen samen. Is het Christelijk geloof beter? Is de Indiaanse traditie beter? Of zou het Allah moeten zijn? Moeten we Boeddhist worden?
Stel je eens voor: je wordt geboren in een andere beschaving, op een andere planeet, laten we zeggen de 4e planeet van de ster Sirius-B… Welke religie, zo er al een zou zijn, zou de jouwe dan zijn?
Eliza White Buffalo
In 2011 ontmoetten wij (via Facebook) Eliza White Buffalo, een Noordierse vrouw die een boek geschreven had met de titel: Two Roads. Zij wist op dat moment niet van het schilderij/object ‘Faith’, dat ik in 2005 reeds gemaakt had en dat je iets verderop in de tekst kunt zien.
Verticaal zie je de goede rode weg, de heilige weg. Horizontaal zie je een andere weg, dwars op de heilige weg. Waar de twee wegen tesamen komen is een heilige plek. De dwarse weg is de weg op Aarde, een weg die je zult moeten bewandelen om op de rode, de heilige weg verder te kunnen komen. Maar dat is een weg die je uit zal dagen: het is de weg van de materie, van de Aarde. Door steeds terug te keren naar het Centrum, behoud je het overzicht over alle wegen. Dit is een heilige plek, met de Red Stone of Power. De Red Stone of Power is Black Elk’s uitdrukking voor het geactiveerde geheiligde hart. Bewandel beide wegen, durf fouten te maken, accepteer dat je niet volmaakt bent en dus fouten zult maken. Durf ze toe te geven en te erkennen, neem er verantwoordelijkheid voor, want dan kom je weer terug in je Hart.
Kijk nu wat er gebeurt als je het Two Roads-symbool horizontaal kantelt…
Kijk nu nog eens naar ‘Faith’… waarbij ook een Rode Steen in het centrum was gehangen.
In het verleden is deze kruisvorm al veel vaker gebruikt.
Links zie je het Koptische Kruis. De Kopten waren ervan overtuigd dat zij de eerste echte Christenen waren. Zij zijn verwant aan de Essenen en aan de Keltische Druïden. Het Keltische Kruis (rechts) is hiervan afgeleid. Het Keltische kruis is ook een ronde cirkel met daarin een gelijkbenig kruis, maar wordt vaak op de Christelijke manier afgebeeld met een extra lange voet.
Nu ben ik (Wim) niet erg religieus. In feite moet ik niets hebben van kerken en religies, omdat ‘de kerk’ in mijn ogen veel te vaak misbruikt is om b.v. wapens te zegenen, of om inheemse volkeren zoals Indianen, Zuidzee-bewoners, Negers, Indiërs, Inca’s, Azteken, Eskimo’s, Aboriginals etc. etc. te bekeren tot zogenaamd een beter geloof. Ze hadden hun eigen invulling van Liefde en hun eigen Verbinding met de Alkracht, Great Spirit of Bron. Ze hadden ‘ons’ niet nodig, misschien hadden en hebben wij hun inzichten nu veel harder nodig om weer te komen tot de kern waar het werkelijk om gaat.
Die kern is het werkelijke Hart, de Liefde, die Verbinding tussen Alles is. Of je dat nou God, Great Spirit, Allah, Alkracht, Kosmos, The One, de Bron, of hoe dan ook noemt maakt niet uit. Dàt is waar het werkelijk om gaat en dat is waar het schilderij of object Geloof of Faith voor staat. Geen religie, geen instituut tussen jouw Hart van waaruit jij Verbinden bent met Alles. Faith of Geloof is slechts bedoeld om dit te symboliseren.
Toen we in 2014 enkele malen in Rusland kwamen hebben we in Moskou een bijzondere kerk ontdekt, vlak bij het Kremlin, die grote indruk op ons maakte, de Храма Христа Спасителя is de Russische naam, vertaald: de Cathedral of Christ the Saviour. Deze kathedraal werd op 5 decmber 1931 door Stalin verwoest als onderdeel van zijn plan om het hart uit het Russische volk te rukken en het voor eens en altijd te knechten. Op de website van deze kathedraal staat het aldus beschreven: “Tijdens deze afschuwelijke dagen scheen het alsof de Lamp van Hoop (faith), die in de kathedraal het gebrand ten teken van alle inspanningen en gebeden voor altijd was gedoofd”.
Stalin wilde geen religie in ‘zijn’ Rusland en heeft op grote schaal kerken in Rusland vernietigd.
Maar het volk liet zich niet knechten ! Toen met Corbatsjov met zijn Glasnost het tij keerde zorgde het volk dat hun kathedraal weer herbouwd werd, als een exacte replica van de originele kathedraal. Alle attributen kwamen plotseling weer ergens vandaan.
Je zou deze kathedraal een voorbeeld kunnen noemen van overwinning over het duister.
De stem van het volk is veel en veel krachtiger dan die van de regeringsleiders.
Deze kathedraal maakte om nog een reden indruk op ons. Een reden die hier alles mee te maken heeft. We zagen hier meer Two Roads kruizen dan we ooit eerder gezien hadden! Het stikte ervan!! Op de muren, in de hekken, op mantels van de heiligen, op de vloer, op het plafond, op schilderijen… overal kwam je ze tegen, honderden. Als je de website bezoekt zie je ze zelfs al in de banner bovenin beeld. Helaas was fotograferen ten strengste verboden, vandaar deze compilatie van internet-afbeeldingen.
The Making of… Two Roads
En hier zie je waarvoor de grote versie van Two Roads nu gebruikt wordt. Eliza White Buffalo houdt elke zondagavond gebedsdiensten, waarbij de namen van mensen die hulp behoeven, worden opgelezen. Een gebedslijst dus, of prayerlist. Wil je jezelf, of iemand anders hiervoor opgeven, stuur ons of Eliza dan een email (atelier@akaija.com) met als onderwerp: gebedslijst.
De Heilige Graal
Two Roads is een fusie van het Indiaanse medicijnwiel, het Christelijke, Keltische Kruis en Koptische Kruis en ook van de Heilige Graal. Zie voor uitleg de pagina over het schilderij Geloof of Faith.
De Heilige Graal wordt vaak genoemd als de schaal waarin het bloed van Jezus is opgevangen. Een andere beschrijving vertelt dat de Heilige Graal een beker of schaal is die het eeuwige leven schenkt. Ook wordt het vrouwelijke bekken met een Heilige Graal vergeleken, waaruit nieuw leven ontspringt. In de tijd van koning Arthur speelde dit symbool een belangrijke rol en wie heeft niet ‘Indiana Jones and the Last Crusade’ gezien?
Hoe het ook zij, de Heilige Graal is omgeven door veel mystiek en het wordt gezien als een belangrijk kosmisch symbool met ongekende Kracht. Wim heeft in 2002 een schilderij doorgekregen waarin de Heilige Graal en het Christelijke kruis worden gecombineerd in een schilderij: Lucia.
De symboliek in dit schilderij is deze: Als het lijden, verbeeld als de wijkende paarse sluiers, wordt begrepen, dan valt het weg en komt het kruis, dat symbool staat voor onvoorwaardelijke, universele Liefde, in al z’n glorie naar boven en stroomt dan over.
Het is volbracht!
Wat zou het te betekenen hebben dat op Aneityum, het eiland in de Stille Zuidzee waar de naam Akaija vandaan komt en dat tevens deel uitmaakt van de Great Circle, hetzelfde probleem speelt waarmee Nicolas Black Elk worstelde: Welk geloof moeten we aannemen? Moeten we onze tradities opgeven?
Op dit eiland werd voor het begin van de jaartellen zelfs komst van Jezus voorspeld door een mediameke vrouw in de bergen van dit piepkleine eiland in the middle of nowhere. Zie hiervoor ons reisverslag. Zelfs de Ster van Betlehem was daar in het jaar 0 AD gedurende 3 dagen lang te zien en werd herkend en benoemd als zijnde het moment van Jezus’ geboorte.
Hoe dan ook… Two Roads staat voor het samengaan van wegen. Van religies… maar ook van de verschillende incarnaties die we allen ervaren hebben. En het staat net als de Akaija ook voor: Wij zijn Eén.
Het sieraad Two Roads is verkrijgbaar via de webshop.
De opbrengst van de verkoop van de Two Roads wordt 50/50 gedeeld met Eliza White Buffalo.
Eliza heeft diverse boeken geschreven die haar ervaringen, inzichten en kennis aangaande het Two Roads project delen: Two Roads, The Four Ascents & Childhood Diaries, alle verkrijgbaar via Amazon.
Haar website is te bereiken via deze link.
Eliza’s inzichten over het Two Roads-symbool
De Red Stone of Power werd gegeven aan Rose (de hoofdpersoon in haar boek ‘Two Roads’) door een Gouden Wezen, die de Uitingsvorm van de Vader, de Oorspronkelijke Ziel, blijkt te zijn. Dit wezen vertelde Rose dat de Red Stone of Power altijd in haar hart zou zijn; zij zou vier hellingen naar de hemel moeten beklimmen (ascents: fig. ‘beklimmingen’ of ‘opstijgingen’), en als de Red Stone of Power zou zingen, dan zou een profetie worden ingevuld. Die profetie was Black Elk?s visioen van vrede en harmonie binnen de wiel van de gehele schepping.
Het Two Roads symbool toont het pad van de ziel zoals ik het zie…
Stel je een medicijnwiel voor met 4 richtingen – Noord, Oost, Zuid en West. Een weg gaat van het Zuiden naar het Noorden, en een gaat van Oost naar West. Stel je dan het centrum van het wiel voor waar beide wegen samenkomen. Dit is de Heilige Centrum… het Heilige Hart (Sacred Heart)… dit is de Red Stone of Power. Het centrum is heilige omdat het heel is… hier weten we eenwording met de Grote en Heilige Geest (Great Spirit). Hier ZIJN we God, de Ene. Ik zou het het Christus Bewustijn willen noemen. Het is de Schepping van God, God’s Kind.
Stel je nogmaals de cirkel voor… en zie dat de Vader wordt gerepresenteerd in het Noorden, kijkende naar Zijn reflectie in het Zuiden, de Moeder… dan zie je in het centrum wat hen voortkomt: het Kind, de Schepping, de Christus. Dus de Red Stone of Power in in essentie de Christus, het Heilige Kind van God dat één is met zijn Heilige Ouders.
We kunnen die duidelijk zien als je jezelf in het centrum van het medicijnwiel plaatst. Waar je ook kijkt… je het een 360% perspectief. Je weet dat je God?s Kind bent en je hebt volledig begrip van alle vier aspecten van je Zelf. Je ‘ziet’ wie je bent. Je ziee dat je het ‘Denken’ (Mind) in het Noorden bent, de Geest (Spirit) in het Oosten, Emotie in het Zuiden en Lichaam in het Westen.
Er zijn 3 andere richtingen – boven, onder en binnenin. Boven is de Heilige Vader, Vader Lucht, and onder is de Heilige Moeder, Moeder Aarde. Binnenin is het Heilige Hart, de Red Stone of Power, waar de Heilige Ouders samenkomen – Ziel en Materie. Dus binnenin is de enige plek waar je hun essentie, Licht en Liefde, kunt ontvangen en geven.
Als je het Centrum bent binnen gegaan en je verheft denken, geest, emoties en lichaam over de beklimmingen van bewustzijn en Waarheid, dan ben je in een toestand van communicatie met je Oorspronkelijke Ziel… je Monade, of je Sterrenafkomst. Je begint de informatie van de Oorspronkelijke Ziel te ontvangen en je voelt de aantrekkingskracht naar het Eenzijn met je Ziel. Dit is de activatie van het heart… de tweelingvlam wordt ontstoken. Dit zijn de vlammen van de Vader en Moeder-aspecten van je Geest. De Red Stone of Power is geactiveerd en in de ontvangende modus.
Stel je dus voor… als je nog vier beklimmingen zou moeten uitvoeren vanuit dat punt, waar zou je dan zijn?
Als de Red Stone of Power, of het Heilige Hart, wordt geactiveerd is dat de aantrekkingskracht van de Oorspronkelijke Ziel sterker wordt omdat meer en meer licht het heart gaat vullen, daarmee denken, geest, emoties en lichaam nog verder verheffende. In feite kom je zo dichter in de aanwezigheid van God/De Bron, waarbinnen je ziel is.
Dit wordt ‘de tweede dood’ genoemd en betekent het sterven van je ego-zelf. Als iemands lichaam sterft op Aarde, gaat die persoon naar de wereld van de geest, waar hij of zij uiteindelijk de aantrekkingskracht van de oorspronkelijke ziel zal voelen. De individuele ziel begin zich te verheffen en gaat uiteindelijk door een tweede dood. Als de ziel door de doorgang van de tweede dood gaat komt het in de wereld van NO BODY, zonder lichaam… de ziel voelt de eenheid met alle zielen en die gelukzaligheid brengt hen hoger tot ze terugkeren naar de aanwezigheid van God. Dit proces wordt ‘ascensie’ genoemd.
Dit jaar (van schrijven) is de overgangstijd, 2012, waarin we ons naar een nieuwe wereld bewegen, ons gebracht door Eenheid: de dualiteit van onze Heilige Mannelijke Energie en onze Heilige Vrouwelijke Energie in balans op Aarde… Hemel op Aarde. Ondanks dat we niet zonder ons lichaam kunnen, blijkt het ons ego te zijn dat sterft in deze tijd van transitie… om te herleven als één met de Heilige Geest.