
Dit artikel vertelt de samenhang tussen de diverse boodschappen zoals Linda die vanuit Spirit aan mij, Wim heeft doorgegeven. Deze boodschappen zijn geen channelings. Een goed medium is als een fax en interpreteert niet, voegt niets toe en geeft idealiter exact door wat er vanuit Spirit aangegeven wordt.
Linda kan mij bereiken, maar in plaats van dat ik woorden en beelden hoor of zie krijg ik ‘gevoelsbeelden’ door. Ik krijg een ‘gevoel’ van wat ik ga maken en dat werk ik vervolgens als kunstenaar of schrijver uit. Ik bewerk de kleuren en de woorden net zolang totdat het resultaat klopt met dat gevoelsbeeld. Als het dan klaar is kan ik ernaar blijven kijken of de tekst steeds opnieuw lezen, want dan word ik er blij van. Dát is voor mij de aanwijzing: “Goed gedaan, verder met de volgende stap.” Zo ontstaat stapsgewijs een schilderij, een verhaal of een symbool. Wat ik op die manier aangereikt krijg vanuit Linda’s dimensie onderzoeken we vervolgens. Om te beginnen met Marianne’s therapie-apparaat, maar zonodig reizen we er zelfs de hele wereld voor af.
Dit artikel is de optelsom van heel veel schilderijen, symbolen en teksten, maar dus ook van onze reizen en onderzoeken. Alles bij elkaar toont zich nu een samenhangend verhaal dat ik Linda’s boodschap aan de mensheid zou willen noemen.
Máár… ik pretendeer niet dat wat ik hier schrijf 100% zuiver verwoord is. Wat Linda mij doorgeeft is zuiver, daar twijfel ik niet aan. Maar hoe zuiver ik haar boodschappen hier verwoord kan ik niet inschatten. Dus alles wat ik hier schrijf valt onder mijn verantwoordelijkheid. Het is mijn interpretatie, en omdat ik alles met Marianne overleg speelt zij hier mede een grote rol in.
Zoals wij het zien vertegenwoordigt Linda een groep lichtwezens die deel uitmaken van een veel groter collectief van lichtwezens die zich inzetten voor de Aarde en de mensheid. Dat project noemen we de Nieuwmaking, een term die is overgenomen van de lichtwezens die via medium Lut van de Velde werken. Die benaming lijkt de lading goed lijkt dekken.
Een andere benaming die ik passend vind is de titel van dit artikel: Kosmische Levenscyclus. Daarmee geef ik aan dat we vermoeden dat de nieuwmaking een cyclisch proces is dat onderdeel is van de Schepping.
Kosmische Levenscyclus
Dit artikel is de oorspronkelijke Nederlandstalige tekst van een artikel dat in het Duitse tijdschrift Raum und Zeit verschenen is (maart-nummer 2025), hier en daar aangevuld met extra gegevens. Datum van dit artikel: april 2025.
Gaande de jaren heb ik, Wim, voor Raum & Zeit een hele reeks artikelen geschreven over het werk dat we doen onder de naam Akaija & Art. Eind 2001, enkele dagen voor haar overlijden, sprak ik met mijn geliefde Linda af dat zij me zou gaan inspireren… indien mogelijk. Dat is ze gaan doen! Geen enkele twijfel hierover. Wil je uitgebreid lezen hoe dit begonnen is, lees dan mijn boek ‘Kiezen voor Vrije Keuze.” In eerste instantie leken haar inspiraties bedoeld om mensen te helpen en om mij een hart onder de riem te steken na haar overlijden. Maar langzaam begon ik te beseffen dat Linda en ik, mijn nieuwe levenspartner Marianne, en zelfs vrienden van ons hier reeds lang geleden afspraken over gemaakt hadden. We maken deel uit van een groot project dat met de overgang van de huidige tijd naar een nieuwe tijd te maken heeft. Dit is een project dat vanuit de Lichtwereld aangestuurd wordt en waaraan vele lichtwezens meewerken, net als vele mensen op Aarde, al zijn ze zich dat vaak niet eens bewust. Of, als ze dat wel zijn, geven ze het wellicht een andere naam.

Akaija
Wat Linda ons doorgeeft vanuit haar dimensie, presenteert zich aan ons als een grote puzzel. Ik krijg van Linda symbolen door die ik uitwerk als schilderijen en sieraden. Eerst dacht ik dat elk symbool of schilderij op zich stond, maar nu we de Akaija-reizen rondom de wereld hebben voltooid, zie ik verbanden als nooit te voren en constateer ik dat niet alleen de Akaija, maar alles waartoe Linda me geïnspireerd heeft stukjes van diezelfde grote puzzel zijn. Die puzzel heeft te maken met wat er lang geleden bij herhaling gebeurd is in o.a. Lemurië en Atlantis en met wat nu aanstaande lijkt te zijn getuige de grote veranderingen die er momenteel op Aarde plaatsvinden. Laat ik de vorige in Raum & Zeit verschenen artikelen erbij halen.
Minder dan één jaar na haar overlijden inspireerde Linda me tot het schilderij Aura Healer (2002). Daarop staat een symbool afgebeeld dat ik een ‘omkeersymbool’ noemde, omdat het een linksdraaiende spiraal met een rechtsdraaiende spiraal verbindt. Pas in 2005 ontdekten Marianne en ik dat dat symbool uitgewerkt in zilver zeer effectief is om mensen te helpen herstellen van chronische vermoeidheid t.g.v. van electro-magnetische straling. We gingen het verkopen en toen kreeg het van Linda de naam ‚Akaija‘, een woord dat gebruikt wordt voor ‚wij allemaal‘ op het eiland Aneityum in de Stille Zuidzee. Dat eiland ligt exact op een ring van duizenden jaren oude megalithische bouwwerken rondom de wereld waarnaar vaak verwezen wordt als de ‚Gekantelde Evenaar van de Oudheid‘. Met exact bedoel ik werkelijk ‘exact’. Dit eiland ligt precies op één lijn met Paaseiland 72º lengtegraden in het Oosten. 72º naar het Westen ligt het uitgelijnd met het tempelcomplex Angkor in Cambodja. Nog 72º verder naar het Westen komt je exact op de Grote Piramide uit!! Deze uitlijning heel erg exact. Met de Grote Piramide als beginpunt loopt de lijn precies over het slechts enkele tientallen kilometers grote eiland Aneityum. Dit kan geen toeval zijn!
We zijn daarom in 2012 naar Aneityum geweest en hebben gesproken met de story-teller en geschiedenisbewaarder van het eiland, Reuben. De mensen leven grotendeels nog volgens de eeuwenoude tradities en ze zeggen dat ze een sterrenvolk zijn, net zoals de Dogon in Mali dat zeggen. Samen met hem ontdekten we aanvullend bewijsmateriaal voor deze theorie. Zie uitgave 183, mei/juni 2013 en het artikel van het Nederlandse tijdschrift Spiegelbeeld uit 2020.
Toen kwam logischer wijze deze vraag op: Als een Akaija als hangertje de drager beschermt tegen electro-magnetische straling, kan dan een systeem van megalithische bouwwerken dat volgens hetzelfde principe van de Akaija gebouwd is de hele Aarde beschermen?
Maar deze vraag is ook belangrijk: ‚Akaija‘ staat voor ‚Wij allemaal zijn één‘. Hoe gingen de Ouden hiermee om? Hebben ze misschien ‚eenheids-weten‘ of hoe je het ook wilt noemen, verwerkt in hun bouwwerken?
Behalve op de Gekantelde Evenaar zijn er nog ontelbare aanverwante constructies overal op Aarde te vinden. Piramides vind je in bijna alle landen. Op het moment dat ik dit schrijf bevinden we ons pal naast de Piramide van de Zon in Bosnië, die volgens metingen zelfs nog exacter op het Noorden is uitgelijnd dan de Piramide van Cheops: een hele prestatie! (Semir Osmanagić) Er bestaan tienduizenden dolmen en steencirkels wereldwijd. In Ierland heb je behalve steencirkels ook de Round Towers (The Round Towers of Ireland – The History of the Tuath-de-Danaans by Henry O’Briam).
In Rusland zijn er behalve vele steencirkels ook oude omhulde ‘kremlins’ die volgens een lokale deskundige in Arkaim met elkaar en met de sterren verbonden zijn. Zie R&Z uitgave 194, maart 2014. Wat al die constructies wereldwijd gemeen hebben is dat ze via Leylijnen verbonden zijn en op de sterren uitgelijnd zijn op sleutelmomenten van het jaar. Maar waarom? Wat wisten de Ouden dat wij nu proberen te herontdekken?
Raum & Zeit 194 – 2014
Im Akaijaraum
Raum & Zeit 228 – 2020
Biogeometrie
Spiegelbeeld – 2020
Biogeometrie
In uitgave 228 van Raum und Zeit schreef ik over Biogeometry, een wetenschap die oud-Egyptische bouwtechnieken koppelt aan de kennis van radiësthesie. Sleutelwoorden daarin zijn kwaliteit en vormkracht (kwaliteit van vormen, kleuren, geluiden, etc.). Als je huizen en steden uitlijnt op Leylijnen en krachtplekken die in resonantie zijn met het grotere geheel van de kosmos, dan verbind je de energie van de kosmos met de mensen. De grondlegger van Biogeometrie, dr. Ibrahim Karim verwoordt het aldus: “De bouwers lokaliseerden bovendien de subtiele energie-balancerende krachtplekken in de lucht (…). Vervolgens verbonden ze de krachtplekken op Aarde met die in de lucht door een bepaalde geometrische uitlijning in het ontwerp van het gebouw. Het tweedimensionale patroon van Leylijnen dat de krachtplekken op Aarde verbond, werd op deze manier getransformeerd tot een volledig driedimensionaal patroon. De stad werd als een reusachtig kristal dat de krachtplekken op Aarde en in de lucht verbond en vibreerde met hun subtiele balancerende energie.”
Toen ik mezelf de vraag stelde of de oude megalithische bouwwerken een positief effect konden hebben op het energieveld van de Aarde was ik alleen bekend met de 11-jarige zonnevlekkencyclus. Die cyclus is op dit moment (eind 2024) op z’n hoogtepunt, getuige de aurora’s zoals in mei en begin oktober, toen er flinke op Aarde gerichte uitbarstingen waren.
Sterrenkundige Ben Davidson rapporteert dagelijks over het actuele ‚ruimteweer‘ en hij verwijst regelmatig naar een veel langere zonnecyclus van ruim 12.000 jaar. Hij refereert daaraan met de term ‘Galactic Sheet’. Op de foto verder omlaag zie je een sterrenstelsel vergelijkbaar met onze Melkweg. Duidelijk zichtbaar zijn de spiraal-armen met ontelbare sterren. Onzichtbaar zijn de gele spiralen van het enorme magnetische energieveld van deze melkweg of galaxy. Dat zijn energie-golven met een afstand van ruwweg 12.000 jaar. Wanneer zo’n golf bij een ster aankomt, reageert deze met verhoogde activiteit. De eerstvolgende golftop wordt binnen enkele tientallen jaren bij ons Zonnestelsel verwacht. De eerste signalen van de nadering dienden zich aan toen de magnetische polen van de Aarde zich begonnen te verplaatsen. Deze energiegolf moet z’n maximum dus nog bereiken. In de aardgeschiedenis kunnen vorige golftoppen gecorreleerd worden aan Geomagnetische ‘excursies’:
6.000 jaar: China Event
12.000 jaar: Gothenburg
18.000 jaar: Hilina Pali
24.000 jaar: Lake Mungo
30.000 jaar: Onbenoemd
36.000 jaar: Mono Lake
42.000 jaar: Laschamps 2
48.000 jaar: Laschamp 1

Deze ‘excursies’ of verplaatsingen veroorzaken grote veranderingen in het aardmagnetisch energieveld. Steeds is er een verband met b.v. het begin of het eind van een IJstijd, een tectonische verschuiving, een zeespiegel-verandering, grootschalige vulkaanuitbarstingen of een poolverschuiving.
Toen ik hier voor het eerst over hoorde realiseerde ik me dat ook diverse megalithische bouwwerken op sterrenstanden uitgelijnd lijken te zijn die zich zo’n 12.000 geleden voordeden. Als de Zon elke 12.000 jaar de oorzaak geweest zou zijn van rampspoed op Aarde dan moet dit oude beschavingen wiens bouwwerken op de sterren uitgelijnd waren ook bekend zijn geweest. Hoe gingen de bouwers daar toen mee om?
Biogeometrie
Als je zaden bewaart in een steencirkel, slaan ze een bepaalde energie op die je levensenergie zou kunnen noemen. Daardoor ontkiemen ze sneller, groeien beter en dragen meer vrucht. De Rus Alexander Golod bouwde 20 grote fiberglas piramides in Rusland en in de Oekraïne. Eten dat in die piramides had gelegen bleek gevangenen in een Russische gevangenis beduidend minder gewelddadig te maken (https://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Golod). Chemo-medicijnen met sterke bijwerkingen die op biogeometry-trays bewaard worden, hebben minder bijwerkingen. En om bij onszelf te blijven: mensen die een Akaija dragen blijken veel beter bestand te zijn tegen electromagnetische straling. Wat verbindt al deze dingen?
Het antwoord is: Vormkracht! Resonantie! Maar bovenal… Liefde!
Resoneren-op is je-verbinden-met, en dat is ‘wij zijn één’ waar de Akaija voor staat. Als je je afstemt op word je één met… Hoe beter je dat kunt, hoe sterker die verbinding wordt. Lees ook ons laatste artikel over de Sacred Heart, waarin de Phi-ratio heel bewust verwerkt is, een ratio die je in alle levende wezens kunt terugvinden. Het hart staat voor Liefde. Hebben oude geavanceerde beschavingen het resonantie-principe, of het wij-zijn-één-principe toegepast om het energieveld van de gehele planeet te versterken? Het lijkt erop.
De Grote Piramide stond er vermoedelijk al toen het Egyptische rijk op z’n hoogtepunt was. Een net opkomende beschaving kan zoiets complex niet bouwen en de Grote Piramide is zó complex dat zelfs hedendaagse wetenschappers de grootste moeite hebben om de verborgen codes te ontcijferen. Iemand die daar zeer ver in gevorderd is, is voormalig bouwkundig ingenieur Axel Klitzke. De titel van zijn boek zegt het al: „Die Kosmische Ordnung der Schöpfung.“ Met hem zijn we in 2022 in de Grote Piramide geweest, het laatste ankerpunt dat we wilden bezoeken. Daar kom ik zo op terug.
Uit historisch onderzoek naar klimaatveranderingen op Aarde (b.v. middels fossiele boomringen, ijsmonsters, magnetisme-metingen van gestold gesteente, etc.), blijkt dat de Zon, meer dan wat ook, verantwoordelijk is voor grote klimaatsveranderingen, grootschalige vulkaanuitbarstingen en zelfs voor continentale verschuivingen. Haar magnetisch energieveld beïnvloedt de magnetische kern van de Aarde. De Zon, op haar beurt, wordt beïnvloed vanuit het Galactisch Centrum, het centrum van de Melkweg.
Energiegolven van de Melkweg


Ben Davidson wordt door de reguliere wetenschap niet serieus genomen, maar hij onderbouwt alles dat wat hij zegt en hij krijgt gaande jaren steeds meer bevestiging. Hij verwijst naar deze 12.000-jaar Zonnecyclus met de term Cyclus van Verwoesting, hetgeen logisch is getuige zijn bewijsmateriaal. Maar waarom zou de Schepper alle sterren en planeten van de Melkweg hebben gecreëerd en daarin een terugkerende verwoesting hebben ingebouwd? Steeds als de mensheid een zeker niveau van beschaving heeft bereikt, wordt dat alles tenietgedaan door een grote reset. Je zou kunnen denken dat de machten achter het WEF met hun Great Reset hier ook van weten.
Het is een cyclus! De Maan zorgt voor de cyclus van eb en vloed. Dat brengt nieuw leven voor de dieren langs de kust. Dag en nacht is een 24-uurs cyclus, tijdens de slaap krijg je energie voor de dag. De Aardse baan rondom de Zon zorgt voor de cyclus van de seizoenen. Leven en dood, bezien vanuit reïncarnatie is ook een cyclus. Alles is cyclisch!
Ineens herinnerde ik me een schilderij of object waartoe Linda me reeds in 2002 inspireerde. Het beeldt een Melkweg uit, maar bestaande uit twee lagen met daar tussenin de spaken van een grote ring. Het voorste deel kan gedraaid worden t.o.v. het achterste deel. Ik wilde de spaken liefst als ronde bogen maken, maar dat was me toen iets te ingewikkeld, dus gebruikte ik rechte spaken. Ik had toen nog nooit van de Galactic Sheet gehoord, maar als je geïnspireerd wordt hoef je zelf niet alles te weten. Toen ik dit werkstuk aan medium Loes van Loon liet zien kwam er maar één woord uit haar mond: Levenscyclus.
Ik probeerde haar vragen te stellen, maar het antwoord van haar gids bleef: „Levenscyclus“. Kennelijk moest ik zelf maar uitvinden waarom. Nu begrijp ik het. Ik denk dat deze benaming een goede benaming is voor het verschijnsel van de 12.000 jaar zonnecyclus.
Wat ik daarbij erg belangrijk vind is dat het om een levens-cyclus gaat en niet om een doods-cyclus. Dag en nacht zorgen voor leven op Aarde. Tijdens de slaap regenereer je en krijg je energie voor de dag erna.
Wat ik hier schrijf klinkt als een doem-scenario. Maar is het dat werkelijk? Moet ik hier dan niet over schrijven omdat het mensen kan beangstigen? Of misschien juist wel, omdat mensen zich op de een of andere manier kunnen schrapzetten voor wat (misschien) komen gaat? Profeten in Atlantis werden serieus genomen, maar niet altijd! Soms werden ze uitgelachen als bepaalde groepen mensen er niets van wilden weten, omdat het hun plannen doorkruiste, of omdat ze het gewoon belachelijk vonden.
Ik denk niet dat het een doem-scenario is, maar daarmee wil ik niet zeggen dat er geen grote klimatologische veranderingen, vulkaanuitbarstingen, aardbevingen, tsunamies, etc. zullen plaatsvinden.
Toen ik dit artikel begon met te schrijven dat Linda, Marianne en ik deel uitmaken van een project dat vanuit het Licht aangestuurd wordt, dan verwijs ik naar een persoonlijke doorgave van medium Lut van de Velde in België (https://ra-am.be/). De wezenheden die door haar spreken verwijzen regelmatig naar dit project met de naam ‘Nieuwmaking’.
Ter voorbereiding van onze reizen naar Kaapverdië en Paaseiland (zie uitgave 234, nov/dec 2021) kregen we via haar hulp aangereikt om een oud trauma te helen waar ik in dit leven tientallen jaren last van gehad heb. De oorzaak, zo werd me verteld, lag in een oude incarnatie in Atlantis en ik kreeg het advies middels een regressie-sessie zelf te ontdekken wat daar gebeurd was.
Zo leerde ik dat ik in Atlantis vermoedelijk een tijdlang een van de grote klimaattorens bediende. Ik ontdekte samen met collega’s dat een groep mensen de macht over de torens probeerde over te nemen omdat deze torens veel meer deden dan alleen het klimaat beïnvloeden. Deze torens hadden ook invloed op het welbevinden van mensen. Toen ik dit meldde werd ik totaal vernederd en de rode robijn ter ondersteuning van m’n zienersgave werd afgenomen. Daarna wilde ik niets meer met die torens te maken hebben en zelfs niet met m’n zienersgave. Liefst wilde ik er een eind aan maken, maar dat werd voorkomen door Marianne, die er toen ook was. Tot haar grote spijt kon ze me er niet toe bewegen mijn gave weer te omarmen en me ten dienste te stellen van het grotere geheel.
Korte tijd later verdween Atlantis onder de golven als gevolg van o.a. kosmische gebeurtenissen die ik mede had helpen voorspellen en onderzoeken. Maar toen het erop aan kwam was ik er niet om te helpen het ergste te voorkomen. Dáár lag de oorzaak: een groot schuldgevoel, een verdriet dat me in dit leven jaren van ellende gekost heeft.
Eigenlijk doen Marianne en ik ditzelfde nu weer… jou vertellen over dat we doorgekregen hebben van Linda en onderzocht hebben. Of het waar is… dat kunnen we niet zeker weten. De toekomst zal het uitwijzen.


Onder leiding van Axel Klitzke (https://hores.org/) bezochten we in 2022 de Grote Piramide, het laatste ankerpunt van de Gekantelde Evenaar. Axel attendeerde ons vooraf op de bijzondere akoestiek van de Koningskamer in deze piramide, maar ik begreep niet waarom hij daar zoveel nadruk op legde. Toen onze groep ’s morgens vroeg de piramide enige tijd voor zich alleen had en ik de Koningskamer in kwam, werd ik verrast door heldere aum-tonen van een aantal mensen, waaronder Marianne, die rondom de sarcofaag stonden waar iemand van onze groep in lag, en ik dacht: „Wat mooi! Wat een een geweldige akoestiek hier!“
Even later kreeg ook ik de kans om er heel even in te liggen – de bewaker wilde ons al weg hebben – en wat ik toen ervoer sloeg alles. Op het moment dat ik, ondersteund door de groep om me heen, vanuit de sarcofaag zelf mee ging tonen, was het alsof ik in een zee van heel mooie klanken ondergedompeld werd, klanken die overal doorheen gingen. Er gebeurden op dat moment twee dingen die ik pas later begreep. Het eerste was wat een medium me vertelde, namelijk dat er in die 2 minuten een enorme schoonmaak in mijn etherische lichaam had plaatsgevonden. Het tweede was een inzicht over mijn werk als ziener in Atlantis.
Wij moderne mensen werken met computers en we bedienen energiecentrales, schepen en vliegtuigen vanuit de controlekamer, de brug of de cockpit. Daarin worden we omringd door wijzers, meters, knoppen, handels, lampjes en uiteraard beeldschermen. Toen ik leerde dat ik in Atlantis een klimaattoren bediend had, dacht ik dat ik dat vanuit zo’n controlekamer deed, logisch toch? Marianne, die de Atlantische regressie meebeleefd had, herinnerde me aan iets dat ik niet had kunnen plaatsen. Ze zei: „Jij zag jezelf als die toren! Jij was die toren!“

In de sarcofaag in de piramide werd het me eindelijk duidelijk. Wie ervoor opgeleid is kon zich, liggende in de sarcofaag verbinden met de hele pyramide. Dan kun je één worden met de piramide en kun je alles registreren waar de piramide mee verbonden is. Axel kan aantonen dat alle maten en hoeken van de Grote Piramide en ook van het hele piramideplateau met elkaar in verhouding staan. Alles is op alles afgestemd, dus alles resoneert met elkaar. Alles werkt als één, als één groot geheel. De piramide als geheel resoneert op de Aarde en de Kosmos, en in de sarcofaag komt alles samen. Daar resoneert de hele piramide alsof het één geweldig radiësthesie-instrument is, een super-geavanceerde wichelroede. Alleen de mens, de bezieling moest er nog nog aan toegevoegd worden en dat gebeurt er als je in de sarcofaag gaat liggen. Vanuit de sarcofaag middels de enorme piramide kun je alles opvangen, maar ook trillingen uitzenden, en op subtiel niveau dus dingen beïnvloeden.
Maar… dat vraagt een enorm verantwoordelijkheidsbesef en dus bewustzijn van degene die dat doet. In Atlantis had ik weliswaar de kennis en de gave om dat te doen. Maar ik vraag me af of ik toen wel het juiste bewustzijn had. Misschien is het maar goed dat de piramide nu niet meer functioneert zoals toen en dat we de kennis ontberen om hem te repareren. Het zou veel te veel macht en verantwoordelijkheid leggen in de handen van slechts enkele mensen. Daar is de wereld op dit moment nog niet klaar voor. En Atlantis was het uiteindelijk ook niet. Zou het daarom vergaan zijn?
Zoals het er in mijn ogen nu naar uitziet lijkt het alsof een hele kleine elite ook nu veel te veel macht heeft gekregen over de mensheid middels hedendaagse geavanceerde technologie en kennis. Die elite beschikt, via de mensen die voor hen zeer explosieve wapens, biowapens en bijvoorbeeld ook klimaatwapens maken en bedienen, ook over de publieke media als uiterst machtig wapen. Bijna alle media, banken, industrieën, farmacieën en zelfs regeringen zijn in handen gekomen van deze kleine groep mensen. Een groot deel van de mensheid heeft zich op basis van hun indoctrinaties laten vaccineren. Een steeds groter deel doorziet hun plan en weigert nog mee te doen. Een groot deel van de mensheid laat zich ophitsen tot oorlog. Een ander deel, vooral het niet-westerse deel, heeft eindelijk door welke machten er aan de touwtjes trekken en hoe het spel gespeeld wordt. Er is sprake van een wereldwijd bewustwordingsproces dat aan momentum wint.
Doorgave Tom Kenyon van The Hathors
“28 januari 2009.
Jullie staan aan de vooravond van een unieke periode, met een ongekend potentieel aan mogelijkheden, zij het vol gevaren. (…) Er is sprake van een bres of scheur in de magnetosfeer die de Aarde omgeeft en haar beschermt tegen de zonnewind. Zo’n opening is een natuurlijk terugkerend verschijnsel (…). Hierdoor kunnen en zullen er grote hoeveelheden zonneplasma de Aarde bereiken, met als gevolg toenemende magnetische stormen, verstoringen van telecommunicatie, verstoringen in bio-elektrische systemen (zoals het menselijk zenuwstelsel), en klimaatveranderingen. De effecten (…) zullen in de komende jaren groter worden.
Onze bedoeling met deze communicatie is niet om de negatieve impact hiervan te benadrukken, maar juist de positieve mogelijkheden die hieruit ontstaan voor hen die ervoor openstaan en er klaar voor zijn. Jullie subtiele energie- of lichtlichaam, dat door de oude Egyptenaren gekend was als het KA-lichaam (…) is zeer gevoelig voor, en wordt ook beïnvloed door zonneplasma. Een versnelde toestroom van grotere aantallen zonnedeeltjes verhoogt het trillingsgetal van het KA-lichaam. Dit is een zeer voorspoedige en gunstige kans voor hen die bewust deelnemen aan hun ascensieproces.
Laten we duidelijk stellen wat we bedoelen met de term ‘ascensie’, want dat woord heeft meerdere betekenissen en kan op verschillende manieren uitgelegd worden. Met ascensie bedoelen we enkel en alleen een verhoging in bewustzijn. Je ‘gaat’ nergens heen en je verlaat niets. Maar je perspectief, je perceptie, wordt radicaal anders. Je begint door de ‘maya’, de illusie van deze wereld heen te zien (…).
Je zou kunnen zeggen dat je je op een kruising bevindt. Als de zonnewind jullie magnetosfeer binnenkomt zullen de KA-lichamen van alle mensen in trilling verhogen. Maar terwijl dit voor enkelen leidt tot verwarring en verstoring, leidt dit voor anderen tot ascensie, verhoging in bewustzijn.(…)
Jullie zijn collectief gehypnotiseerd tot een gefixeerd, beperkend beeld van de werkelijkheid dat niets minder is dan een gevangenis. Als iemand de leugens en de manipulaties doorziet, ziet de oude wereld er anders uit, maar het doorzien ervan wil nog niet zeggen dat je ervan bevrijd bent. (…) Er is nieuwe energie nodig – een verhoogde frequentie ervan – om de lethargie en willoosheid te boven te komen die intrinsiek verbonden is met jullie culturele beperkingen. Dit is de zegen van de zonnewind – het zonneplasma dat in toenemende mate jullie magnetosfeer binnenstroomt en binnen zal blijven stromen – want die zal jullie KA-lichaam in trilling verhogen.”
Tom’s website is: https://tomkenyon.com/.
Een PDF van ‚The Holon van Ascensie’ kun je via de button downloaden.
Tom Kenyon – 2009
De Holon van Ascensie
Raum und Zeit 216 – 2018
Chram
Koppel dit aan wat er de afgelopen vier jaar zichtbaar is geworden voor hen die de leugens van de media en de politiek beginnen te doorzien. Er is al eeuwenlang, zo niet millennia lang sprake van krachten die het wereldtoneel bepalen. In Atlantis speelde dat ook al. Je zou het kunnen vergelijken met een lichaam dat ziek is door een verborgen probleem. Om dat probleem zichtbaar te maken is bewustwording nodig en dat is wat er in de wereld nu gaande is: de ontsteking wordt zichtbaar.
Tot slot wil ik verwijzen naar nog een artikel in Raum und Zeit (Nr. 216 van Dec/Nov 2018), over een ander tool waartoe Linda me inspireerde, de Chram. De Chram is een bewustmaker en een reiniger, een vrij heftig instrument zo hoorden we. Want bewustwording van b.v. een gezwel in je lichaam of van verraad binnen kringen die je vertrouwt, is een heftig proces. Je wordt namelijk niet alleen geconfronteerd met wat er mis is, maar juist ook met de rol die je daar zelf in gespeeld hebt, b.v. dat je iemand vertrouwde die dat vertrouwen niet waard was. Maar het is noodzakelijk alvorens genezing in kan zetten en die genezing komt vanuit jezelf. Maar… daar krijgen we alle hulp van Boven bij die we ons kunnen wensen… als we het toe willen laten.
Bewustwording. Genezing. Heel maken. Nieuwmaking. Het lijkt erop Linda vanuit haar dimensie ons iets probeert te vertellen dat hiermee te maken heeft, een proces dat in de Schepping ingebouwd is.
Een kosmische levenscyclus.
: Marianne: Agterdenbos