3. Kaapverdië - Atlantis Reloaded
Introduction to our Research Journeys in Search of Answers
The Akaija is an inspiration from the Light World. Linda inspired Wim in 2002 to create this symbol that, had she still been alive, could have helped her enormously to cure her chronic fatigue by strengthening her energy field. For that is the effect of the Akaija: to strengthen your energy field by re-activating your connection to the Unity Field.
The word “akaija” means We All on the Island of Aneityum, the 1st anchor point of what is now known as The Tilted Equator of Antiquity. The shape of the Akaija-Iloa is created when you merge a normal Akaija with its mirror image. The same Akaija-Iloa shape also arises when you draw circles around each anchor point of the Tilted Equator touching the nearest anchor points.
The numerology of ‘akaija’ as a word yields an unusual number sequence: 111111
So Linda’s message is: We All + 111111 = We all are one.
But Linda wants to tell us even more. We went to investigate and made several world trips to visit the five main anchor points, hoping to find further clues. Here are our main questions
1. What is so important that “the ancients” created this alignment around the Earth?
2. If the Akaija as a pendant amplifies people’s energy fields, could a world-sized Akaija do the same for the entire Earth?
These are the 5 nodes that anchor the Akaija-Iloa around the world.
🟢 Aneityum, Vanuatu island republic, ±1000 km north New Zealand
🟡 Easter Island, Chile, ±4000 km west of South America
🔴 A lost island, shown only on an ancient map by the Turkish admiral Piri Reis
🟠 The Great Pyramid, Egypt
🔵 The Angkor temple complex, Cambodia
Each point is exactly 72º away from the next point. 5 x 72º = 360º. That is the circumference of the Earth. Each point lies on a straight line running at an angle of ±30º to the normal Equator. Hence the common name: Tilted Equator of Antiquity.
To find answers to our questions we use:
– Discoveries by other researchers, which we name as much as possible.
– Knowledge from mediums and reincarnation therapists.
– Our own “memories” from previous incarnations.
– Our ability to connect information.
Our life assumptions:
– We all live multiple incarnations on Earth.
– There is life beyond Earth.
– We are connected to our invisible brothers and sisters in Light who help us.
– Our body is a light body that is much more complex than the physical body we can see.
– Highly developed civilizations existed in the past.
From a scientific perspective, something happened in the distant past that changed the entire world, a disaster of unprecedented magnitude, which seems to repeat itself every 12,000 years, a cyclical disaster.
Viewed from a spiritual perspective, this cycle is considered part of Creation, with key moments that bring the consciousness of Humanity to a higher plane on a grand scale.
Our thinking is that advanced civilizations in the distant past were more aware of this cycle than our current civilization, and had the knowledge to deal with it. But this knowledge has been forgotten over the millennia. There are still archives of knowledge that have preserved this information. Some are in the hands of powers who keep this knowledge to themselves for their personal benefit. Some are in the hands of powers who give this knowledge to humanity at the right time and in doses to help humanity.
The answer to the questions we are trying to answer presents itself naturally and is confronting. It is disturbing, but it can also be hopeful, depending on how you look at it.
Armed with this knowledge, we set out to investigate and tell you, the reader, what we have discovered. This website (akaija.com) is dedicated to making this knowledge public as far as we have it. With the sale of the healing tools and reproductions, we try to fund this research and sharing of this knowledge.
This page is one in a series about our world travels to key locations in search of answers.
Kaapverdië en Piri Reis
Hieronder zie je een stukje van de Gekantelde Evenaar tussen Zuid Amerika en Afrika. Links een kopie van Google Earth en rechts zie je een hele oude kaart van de Turkse admiraal en kartograaf Piri Reis. Piri Reis leefde in de tijd van Columbus die Amerika ontdekt zou hebben, maar de Indianen waren hem voor.
De rode pijl wijst naar Kaapverdië. Het rode eiland op de kaart van Piri Reis bevindt zich zo’n 2000 km ten Westen van Kaapverdië, maar deze hele regio zou ooit deel hebben uitgemaakt van het verdwenen continent of eilandenrijk Atlantis.
Hoe kan Atlantis een Rol spelen in het Akaija-onderzoek?
We hadden nooit verwacht dat Atlantis met de Akaija verbonden zou kunnen zijn, dus het overviel ons toen we aanwijzingen in die richting kregen. Om dat uit te leggen kom ik er niet omheen je een persoonlijke verhaal te vertellen.
Ruim 35 jaar had ik last van wekelijks terugkerende, heftige hooikoorts-achtige klachten: een loopneus en eindeloos niezen. Regulier noch alternatief vonden we een oplossing, totdat we het Belgische medium Lut van de Velde hierover vertelden.
Zij kreeg door dat dit samenhangt met een incarnatie in de eindtijd van Atlantis waarin ik als ziener iets gezien of ontdekt had dat zó confronterend was dat, toen ik dit meldde, ik publiekelijk vreselijk vernederd en uitgelachen werd. Dit was zo traumatisch dat ik er een eind aan wilde maken. Marianne, die toen ook leefde, voorkwam dat, maar daarmee was het trauma niet geheeld. Dat bleef bestaan als een onbenoembare blokkade in latere incarnaties.
Dit trauma uitte zich in dit leven als een onbestemd verdriet in de vorm van een loopneus. Om dat uit te werken werd me een middel voorgeschreven om het ‘celgeheugen’ te re-activeren. En dat werkte! Zodra ik dit middel ging gebruiken verdwenen de klachten als sneeuw voor de zon, onvoorstelbaar!
De klachten werden er tijdelijk mee verholpen, maar om het trauma werkelijk te helen werd me geadviseerd een regressie-sessie te ondergaan om zelf te kijken wat er toen gebeurd was. Dat deden Marianne en ik samen bij een regressie-therapeute en daaruit ontstond de volgende her-innering aan wat ons lang geleden in de eindtijd van Atlantis was overkomen.
Samenvatting van een Atlantische Regressie
Opmerking vooraf. Regressies naar hele oude incarnaties zijn vaak vergelijkbaar met dromen. De inhoud klopt, maar omdat alles in die tijd zó totaal anders was ontbreken de juiste woorden. Je gebruikt dan woorden en beelden van deze tijd om iets te beschrijven dat allang niet meer bestaat. De kunst is te luisteren naar de essentie van wat er getoond of verteld wordt.
Ik werkte in de eindtijd van Atlantis als ‘afstemmer’ van een van de vijf zeer hoge klimaattorens. Dat werk vereiste een intuïtieve vaardigheid om met grote energieën om te kunnen gaan. Om die gave te versterken droeg ik een grote rode robijn op m’n voorhoofd. Daarmee was ik een ‘ziener’, een functie met veel aanzien en verantwoordelijkheid. En daar stond ik me op voor.
Samen met collega-zieners ontdekte ik dat er sprake was van verraad, van een poging tot overname van de torens om deze voor duistere doeleinden te gebruiken. Toen ik dat meldde werd ik voor schut gezet, publiekelijk vernederd en te schande gemaakt voor het volk. Mijn robijn werd afgenomen.
Je zou de vergelijking kunnen maken met de klokkenluiders van nu, zoals artsen die ondanks immense druk hun beroepseed trouw blijven, die hun patiënten willen helpen, en dat desnoods ten koste van zichzelf doen, en die de misstanden naar buiten brengen. Daardoor verliezen ze hun licenties en velen van hen worden nu publiekelijk aan de schandpaal genageld: monddood gemaakt.
Ik was door die vernedering zo gekwetst dat ik er een eind aan wilde maken, net zoals anderen dat reeds gedaan hadden. Marianne, in de functie van witvrouw, een bijzondere priesteressenklasse, voorkwam dat. In haar vrije tijd zocht zij naar mensen zoals ik om ze over te halen hun werk weer op te pakken. Ze voorkwam dat ik zelfmoord pleegde, maar met mijn zienersgave en mijn werk wilde ik niets meer te maken hebben.
Niet lang daarna verdween Atlantis onder golven.
Ik overleefde deze ramp en ik hielp totaal getraumatiseerde mensen uit zee halen met een zwevend luchtschip. Dat reddingswerk maakte me bewust van wat ik niet had gedaan. Ik had niets gedaan om te helpen deze onvoorstelbare ramp te voorkomen, die ontstaan was kosmische invloeden, waarin de Zon vermoedelijk de hoofdrol speelde, maar in combinatie met grootschalig menselijk falen en doelbewust misbruik van machtige technologie.
Waarschijnlijk was voorkomen van deze ramp sowieso onmogelijk geweest, maar ik ben ervan overtuigd dat die uiterst krachtige torens de loop van de gebeurtenissen wel degelijk hadden kunnen beïnvloeden als ze goed afgestemd waren gebleven. Zelf als ze een klein verschil hadden kunnen maken zouden veel meer mensen het overleefd hebben en was er misschien zelfs iets van de Atlantische kennis bewaard gebleven.
Dat ‘niets te hebben gedaan’ toen de nood het hoogst was draag ik als een schuldgevoel met me mee. Of dat terecht is of niet maakt niet uit, maar zo ligt het in m’n ‘celgeheugen’ opgeslagen. Vandaar het verdriet, dat zich in dit leven uitte in de vorm van hooikoorts-achtige loopneusdagen.
Lut raadde aan om dit oude trauma te her-activeren door het nemen van een middel dat het celgeheugen kon terughalen naar het huidige bewustzijn. Want het ondergaan van een regressie alleen is niet genoeg om het trauma te helen. Het is een start.
Maar Lut’s gidsen waarschuwden me dat het bewustmaken of heractiveren van oud celgeheugen heftige gevolgen kan hebben. Daar moest ik op voorbereid zijn. Welke gevolgen ik kon verwachten vertelden ze niet. Ik dacht aan fysieke klachten, emotionele processen, etc.
Er vergingen maanden, een half jaar zelfs, en ik merkte niets. Wel bleven de loopneusdagen weg. Prima toch!
Dit speelde in de maanden voordat we naar Kaapverdië gingen.
Totaal onverwacht kregen we dit verhaal bij Lut te horen toen we haar bezochten ter voorbereiding van deze reis. Jim Alison had gesuggereerd dat Kaapverdië vermoedelijk ooit onderdeel van het Atlantische continent of eilandenrijk was geweest. Dat we daar zelf op zo’n bij betrokken zouden kunnen zijn geweest overviel ons. Maar die ‘heftige effecten’ waar Lut ons voor gewaarschuwd had, daar hadden we gelukkig geen last van gehad.
Dan stel ik voor dat je nu de video bekijkt die we over onze reis naar Kaapverdië gemaakt hebben. En… we laten je ook alvast een stukje zien van onze volgende reis naar Paaseiland. Nog niet over Paaseiland zelf, maar wel wat er tijdens diezelfde reis in Chili gebeurde, want wat daar gebeurde is nog steeds onderdeel van de ‘heftige gevolgen’.
Speelde The Lord of the Rings in Atlantis?
Vrijwel iedereen heeft gehoord over de schrijver Tolkien en de spectaculaire films die op basis van zijn werk gemaakt zijn, zoals De Hobbit en The Lord of the Rings. Qua diepgang en qua budget om deze films te maken, en qua omvang van alles wat hiervoor nodig was is er geen vergelijk in de filmgeschiedenis. Deze films zijn ongekend.
Marianne en ik zijn gek op fantasy verhalen en uiteraard hebben we deze films meer dan eens gezien. We hebben zelfs de Extended Version van de DVD’s in huis. Deze videobox bevat behalve de langere films dan die in de bioscoop vertoond werden, ook aparte DVD’s met filmmateriaal van de opnames, de set, de complexe decors de uitgebreide animatie technieken.
Uiteraard worden Tolkien en zijn levenswerk uitgebreid besproken, zoals alle geschriften en tekeningen die hij nagelaten heeft: een onvoorstelbare schat aan informatie waar je jarenlang op kunt studeren. Wat ons opviel tijdens het bekijken hiervan was de enorme inzet van alle deelnemers, niet alleen van de acteurs, maar ook van alle mensen die hielpen om dit project vorm te geven. Ze deden hun werk, maar daar bovenuit lijkt het alsof iedereen zich realiseerde dat dit veel meer was dan het maken van een spannende film.
Wat we nooit hadden verwacht te zullen horen is dat tijdens deze ‘achter de schermen’ opnamen duidelijk wordt dat Tolkien z’n hele leven bezig is geweest om herinneringen van zijn incarnatie(s) in Atlantis op te schrijven. Als ik het niet zou hebben horen vertellen door de makers van deze geweldige filmtrilogie, zou ik het niet hebben geloofd. De mensen die de scripts hebben geschreven hebben Tolkien’s werk tot in detail bestudeerd alvorens ze in staat waren zo’n script te schrijven.
Professor (!) Tolkien schreef namelijk geen samenhangend verhaal met de titel Lord of the Rings, of een apart verhaal met ‘De Hobbit’. Hij schreef wat er in hem opkwam, soms dagenlang aan hetzelfde verhaal, maar dan ineens dagenlang aan een totaal ander aspect van wat er in hem opkwam. Soms herschreef hij teksten. Dat deed hij z’n hele leven lang en zo is er een schat aan teksten ontstaan die elkaar aanvullen.
Hij noemt alleen het woord Atlantis niet. Hij schreef wat er in hem opkwam en ik vermoed dat hij eigenlijk bezig was om dat wat hij zich herinnerde vanuit een vorige incarnatie op papier te zetten in woorden van de tijd waarin hij leefde. Dan praten we over de tijd van begin 20e eeuw, de tijd van de wereldoorlogen en de industrialisatie. Hij heeft in de 1e wereldoorlog gevochten en het kan niet anders dat die ervaringen zijn herinnering, of wat het dan ook waren, in een bepaalde richting gekleurd hebben.
Hoe dan ook… het is net als met mijn eigen regressie-ervaringen uit Atlantis, geen bewijs. Maar met deze wetenschap in je achterhoofd is het de moeite waard om deze films te bekijken.
Kijk hieronder naar een paar fragmenten uit de Special Features van de bonus DVD’s van de Lord of the Rings.
