Een Licht sieraad in Donkere Tijden
Het creëren en ontwikkelen van dit bijzondere sieraad nam ruim 2 jaar in beslag. Ik begon begin 2019 aan, dus ruim vóór de Covid-crisis. Sinds die crisis zo’n enorme impact heeft op de hele wereld spreken we nu over ‘voor de crisis’ (toen de wereld nog ‘normaal’ was) en over ‘nu’. Hopelijk komt er binnenkort een ‘na de crisis’, waarbij Liefde, Vrijheid en het Hart centraal zullen staan.
Wij voelden de crisis aankomen, al wisten we niet in welke vorm die zich zou aandienen, maar wel dat de verandering een ingrijpende zou zijn en de wereld blijven zou veranderen. Inmiddels is er ook sprake van de ukraine-crisis en daarmee zijn we er vermoedelijk nog lang niet. Dat was de reden dat we in 2019 snel nog twee ankerpunten op de Gekantelde Evenaar van de Oudheid bezochten. Daar hebben we nu geen spijt van.
Ik wilde iets maken waarbij Liefde centraal staat, dat mensen steun geeft, hen een hart onder de riem steekt, dat opbeurend is. Als je met een bepaalde intentie ergens aan begint, dan trek je de begeleiders aan die jou daarbij willen helpen en inspireren. Maar het kan ook omgekeerd zijn natuurlijk, namelijk dat die intentie door m’n gids(en) reeds in me gelegd werd :-). Sommige sieraden maak ik geheel met de hand, zo zijn de Akaija en de Suzy-ama ontstaan. In dit geval maakte ik gebruik van 3D-software (ik gebruik het 3D-programma Blender). Daarmee zijn dingen mogelijk die handmatig onmogelijk zijn.
Het kloppende hart in ieders lichaam is een krachtcentrale van jewelste, het klopt een leven lang. Behalve dat het hart bloed rondpompt genereert het een groot torus-vormig energieveld dat tot ver buiten ons lichaam meetbaar is. Dat was voor mij de basis-vorm van waaruit ik het ontwerp begon. Sacred Heart is ontstaan vanuit een dubbele Twisted Torus-vorm, waarbij ik de centrale energie-vortex van de bovenste Torus (donut) naar de onderste liet overlopen. Daarbij ontstond als vanzelf een hart-vorm en dat ziende werkte ik die vorm verder uit. Toen ik de vorm voor mijn gevoel ‘af’ had maakte ik er een filmpje van en postte het online met de opmerking dat ik het ‘deze’ zomer (2019( een nieuw Akaija & Art sieraad zou introduceren. Dat was een misrekening… :-).
Toen ik maanden later probeerde dit object te laten 3D-printen als moedermodel voor het gieten van replica’s stuitten we op een onverwacht probleem. Het ophangpunt had ik midden bovenuit de hanger willen laten komen, maar tijdens het dragen ging de punt naar voren wijzen. Om dat te voorkomen probeerde ik van alles, maar het resultaat was steeds hetzelfde en tenslotte hield ik het een tijdje voor gezien. Tijdens de crisis begin 2020 bekeken Marianne en ik de video hierboven nog eens en we hadden het erover dat dit sieraad toch wel heel belangrijk was om mensen in deze moeilijke Corona-tijd een hart onder de riem te steken. De wereld heeft Liefde nodig… altijd al, maar nu zeker!
“Dus Jongens,” zei Marianne gekscherend naar ‘boven’, “Help ons dan eens!”
Alsof ze dat niet allang deden :-).
Precies op dat toonde de video hierboven de verandering van positie en liet het hart vanuit een andere hoek zien.
“Omgekeerd!” zei Marianne verbaasd. “Ik zie dat ze omgekeerd wordt. Als we het oogje eens aan de ‘onderkant’ bevestigen…”
Daarmee ging ik aan de slag en bovendien voelde het zo dat er een steentje in ‘moest’.
Ik had al eens met die gedachte gespeeld, maar het weer verworpen omdat het dan een omgekeerd hart zou zijn. Echter bij nader inzien leek het zo gek nog niet. Niet veel later spraken we toevallig medium Loes van Loon we halen haar vaker aan) en konden we gelukkig terloops een paar paar vragen aan haar stellen. Zij meldde dat het wel degelijk de bedoeling is om de oorspronkelijke stand ook te maken, want ‘zo is tie bedoeld’, maar dat de omgekeerde versie ook goed is om naar buiten te brengen. Wat hij doet, zo vertelde ze is dat het steentje functioneert als een ‘lampje’ dat een soort laserstraal doet op oplichten die als een gek op en neer door het symbool gaat, waardoor het licht gaat uitzenden. Deze vorm (met de punt naar boven), zo vertelde ze, ‘vult’ de chakra’s. De vorm met de punt naar beneden ‘vult’ de organen. Er wordt dus energie of Kracht in je lichaam gebracht.
De moeder van Linda, 92 inmiddels, had destijds de naam ‘Akaija’ keihard horen roepen en ons gegeven als ‘antwoord van Boven’ voor de naam. Zij doet nog steeds veel automatisch schrijven en stelde haar dochter, Linda, de vraag om hier iets over te vertellen. Nu beschouw ik haar niet als een medium, dus het zou kunnen dat ze de onderstaande tekst vanuit haar onderbewustzijn heeft doorgekregen. Evenwel is het een mooie tekst en we willen jullie dit niet onthouden: “De bedoeling is wel gerealiseerd. De werking is ook goed, is openheid van het hart te bevorderen. Het zal mensen helpen het hart te openen voor zichzelf en voor anderen en zo de nieuwe tijd in te gaan met een geopend hart voor allen. Het ontwerp is fijntjes geworden. Daardoor is het sierlijk, echt een sieraad voor de bezitter en het voldoet aan de functie. Compliment.”
Werking van Sacred Heart – Doorgave – PHI
Het probleem om zilveren Sacred Hearts te laten gieten bij de gieterij Riyogems in India (zij gieten en polijsten als al 15 jaar alle zilveren Akaija’s) kregen we niet opgelost. Op een onverwachte manier kwamen we in november 2021 in de gelegenheid om Loes hierover te raadplegen. Maar zij heeft altijd een overvolle agenda maanden in het voren, dus als we voorjaar 2022 een afspraak zouden kunnen maken dan waren we allang blij, en dus overviel haar antwoord mij nogal: “Maar dit moet natuurlijk wel doorgaan, hé! Kun je dinsdag 14.00 uur?”.
Oopps… en.. Wauw!
Dus bij deze een doorgave van Loes van Loon, voorzien van commentaar om de context beter te begrijpen. Tijdens hetzelfde gesprek pakte ze nog een ander sieraad/tool uit het doosje waar ze jaren geleden zelf de aanzet toe had gegeven: Helix-Healer. Dat had ik uitgewerkt en ook bij me, maar dat is een ander verhaal dat we binnenkort begin 2022 uit de doeken zullen doen.
Loes: En wat moeten we nou… hoe krijgen we dit nou recht, dat het recht blijft hangen, wordt er gezegd door mijn jongens.
Commentaar: Loes praat altijd over haar gidsen als ‘haar jongens’. In dit geval zijn kennelijk haar persoonlijke gids Hebenes, en ook Aaron aanwezig, die nogal eens een luchtige opmerking tussendoor maakt.
Loes pakt om te beginnen een gouden Sacred Heart die goed is afgewerkt.
Loes: Er wordt gezegd: “Die ligt in het lood.” Wat dat dan ook moge betekenen.
Ik denk, dat zeggen ze, het ligt in het lood, haha… Schietlood! Recht.
Wim: Verticaal.
Loes: Ja, dit zijn Duracell-batterijen hoor. Als ik dit vast heb dan wil ik meteen van alles ondernemen, van ‘dit moet nog even en dat kan ik ook nog wel effe doen, eunuch… Dit geeft Duracell-batterijen.
Commentaar: De meeste mensen kennen nog wel de tv-reclame van een batterijentest, waarin het speelgoedkonijntje met een Duracell-batterij het langste op het trommeltje bleef slaan.)
Loes: Dát (ze wijst naar de Helix-Healer, die binnenkort wordt gepresenteerd) geeft balans, rust.
Dit geeft ook balans, op een andere manier. Dit werkt héél anders. En ik zie overal achtjes. Achtjes achtjes, achtjes.
Zo… (ze tekent met snelle beweging heel veel verticale lemniscaten/achtjes die over elkaar heen liggen)… het oneindige getal.
Wim: Is het een soort laserstraaltje of zo?
Loes: Nee ik zie continu overal dit. Overal. Overal. Dus… ik noem dat achtjes, maar het zijn… wat is… Wat is een Pi-getal? Ik weet het niet hoor.
Wim: Pi, dat is belangrijk in de heilige geometrie.
Commentaar: Het getal π, soms geschreven als pi, is een wiskundige constante, met in decimale notatie de getalswaarde 3,141 592 653… Dit getal is de verhouding tussen de omtrek en de diameter van een cirkel.
Loes: Nou, zij hebben het over een Pi-getal. Dit is een Pi… Pi-getal.
Wim: Niet Phi?
Loes: Nee… ik hoor het zeggen hé, Pi-getal.
Marianne: Drie komma nog wat.
Loes pakt nu een pen en bloknootje en schrijft drie letters: P H I
Loes: Dit zie ik nu staan: P H I – getal
Wim: Dat is Phi. Ze spreken het vaak uit als Pi.
Opmerking: Op Internet is te lezen dat Phi staat voor de Gulden Snede. Het is een verhouding of ratio die bij de Akaija ook een grote rol speelt. Deze verhouding wordt het Gulden Getal genoemd en aangeduid met de Griekse letter φ. Het is een uiterst belangrijke verhouding, die alles te maken heeft met wat ook wel Heilige Geometrie genoemd wordt.
Loes: Okay… okay… Dit is goed!
Dit stroomt. Maar het geeft echt… poehhh…. Het is net alsof ik een soort… hoe moet ik dat nou uitleggen, jongens?
… of ik een soort ei om me heen krijg. Ik kan het niet anders omschrijven. Een soort auraveldje… anders. Een waarborgingsgebiedje.
Dichtbij! In je eigen aura!
Wim: Bescherming?
Loes: Het is beschermend! Maar ik krijg er ook Duracell-batterijen bij, hoor.
Wim: Je wordt gelijk opgeladen dus.
Loes: Op een goeie manier! Het haalt m’n moeheid weg. Snap je dat?
En ik heb dan weer zin in dingen. Ik word er ook melig van, dus het komt als ik blij word.
Wim: Ja, best wel mooi inderdaad. Dan krijg je dus ook als je…
Loes: Je krijgt duracelbatterijen!
Wim: …als je een beetje depressief ingesteld bent?
Loes: Wat héét! Ja. Ik krijg weer zin in dingen ondernemen en gewoon weer blijheid. Ja, dit is prettig hoor! Ik wil van alles weer, alles tegelijk ook, liefst. Ik krijg letterlijk: ik wil hem weer om, wil ik dit nog effe doen. Dat nog effe doen. Nou… dat heb ik normaal niet hoor, Wim!
Mooi hoor! Dit voelt heel erg super…goed.
Grappig is dat ik bij dit de basis van een… piramide… te zien krijg. Dan sta ik in de basis van de piramide, daar zit ik nu in. En dan sta ik op dit punt. (ze tekent een driehoekje om een een piramide aan te geven en wijst het midden van de basislijn aan.)
Zoals ik al zei, het geeft me een soort ei, een koepel.
Prettig. Hij is prachtig hoor, hij is echt prachtig.
Wim: Ja, ik vind hem zelf ook mooi.
Loes: Echt prachtig. Ik vind het de mooiste die je ooit hebt gemaakt.
Marianne: Er was de vorige keer ook nog wat gezegd… uh… zó vult die de organen (Marianne houdt er eentje met de punt omhoog vast), en zó (ze draait hem met de punt naar beneden), de chakra’s.
Loes draait Sacred Heart nu met de punt naar beneden.
Loes: Nou gebeurt er wel wat anders!
Nou gebeurt er echt héél wat anders.
Zó krijg ik… ik moet gáán (Ze houdt de punt omhoog).
Wim: met de punt omhoog, ja.
Loes: En zó krijg ik… láát maar (met een zucht) Láát maar. Rust maar. Het is goed.
Andersom heeft ie een compleet tegenovergestelde werking. Maar dan ook compleet tegenovergestelde werking.
Ongelooflijk zeg. Wat één zo’n klein dingetje kan doen.
Dit haalt m’n gevoel naar boven. En… laat-je-verdriet-maar-gaan.
En toegeven aan moe, en het accepteren uiteindelijk ook. Dat is dus niet wegdrukken.
Dus dit doet heel veel met emoties zo. Véél!
Wim: Goed voor ondersteuning van healing dus.
Loes: Als je ‘m zó draagt… zó (met de punt naar beneden). Nou, dat zou ik mensen niet aanraden hoor. Ik zou hem zo vasthouden, thuis! Maar het is niet de bedoeling dat er een oud lijk bij de bakker komt (gelach).
Marianne: Dan weten we nu waarom dat boogje niet lukte.
Opmerking: We hadden een half jaar eerder een workshop waarbij ook Loes, enkele andere mediums en ook de maker van de covers van haar boeken, Bob Tomanovich, aanwezig waren. Ik had de laptop bij me met een 3D-digitaal bestand van Sacred Heart in uitvoering en Loes vroeg daarnaar. Ik had aangegeven dat Sacred Heart niet mooi aan een kettinkje om de hals wilde hangen. De punt ging steeds naar voren wijzen en dat ziet er niet mooi uit. Toen probeerde Loes me uit te leggen wat ze zag als oplossing: een lus/bochtje er bovenop. Maar het bleek dat de vorm van dat bochtje extreem moeilijk te maken was, vanwege de berekening van het zwaartepunt. Anders gebeurde nog steeds hetzelfde. Het had ons al 3 mislukte gietmodellen gekost. Dat probleem was op dat moment nog niet opgelost.
Riyogems, de gieterij in India was er ook al een half jaar mee bezig. Steeds als ze het wasmodelletje uit de gietvorm haalden bleek deze vervormd. Als je zo’n Sacred Heart rechtop zet, dan staat hij scheef, de punt wijst niet recht omhoog. Datzelfde probleem hadden we ook in Duitsland ondervonden, vandaar de vele aanpassingen en nieuwe gietmallen. Tenslotte losten we het op door niet meer met een gietmal te werken, maar door elk wasmodelletje middels de veel langzamere 3D-print-methode te ‘printen’. Dan speelt dat probleem niet meer.
Maar voor de Indiase gieterij was dat geen optie gezien de enorme investering in professionele 3D-print-apparatuur.
Loes: Okay! (en lacht)
Wim: Tijdens die workshops zaten we met de computer te spelen… en dat was nog moeilijk om dat boogje goed te krijgen, zodat het goed zou hangen. Maar… misschien is het dus niet de bedoeling dat die zo opgehangen wordt, want dan ga je er de hele dag mee lopen.
Marianne: Maar je kunt hem wel zo vasthouden.
Loes: Het heeft een tegenovergestelde werking, zo.
Wim: Een mooi meditatie-object dan, zo.
Loes: Ja! Wat dacht je! Maar ook… emoties. Emoties, emoties. Snap je?
Mooi hoor. Echt heel gaaf.
Maar ja! Nou dit! Dat is een probleem. (Ze neemt een van de zilveren, scheve Sacred Hearts uit India in haar handen).
Wim: In India zijn ze al een half jaar bezig. Het probleem is: hij komt uit een gummi-vorm (het wasmodel) en dan komt hij er een klein beetje scheef uit.
Loes: Ja, klopt. Hij vóelt ook niet in balans.
Wim: Dus hij moet echt rechtop zijn? Of anders niet?
Loes: Hij voelt ook… niet… in balans. Het voelt alsof ik scheef ga staan. Waarom dan niet dezelfde mal? Dat snap ik dan niet.
Wim: Deze (de gouden) die komt uit Duitsland van de gieterij en ik werk ze zelf af. Dat kost me dan een paar uur werk. Die andere, de zilveren kunnen ze in India maken, afwerken. We willen dat wel dat die goed is. Dit zijn de eisen, en hij moet rechtop kunnen staan.
Loes: Ik kom zo terug. Het werkt op m’n darmen.
Loes enkele minuten later: Jouw gids zegt: “Als je het formaat verandert… Het formaat iets groter, dan kun je dat probleem beter oplossen met dit.”
Commentaar: De gids van Wim heet Amhirez, een naam die hij als puber bedacht voor zichzelf als hoofdpersoon in zelfgeschreven verhaaltjes.
Wim: Oooo… ja natuurlijk.
Loes: En het zit ‘m in dit dingetje. (Ze wijst naar de onderste boogjes, die niet op gelijke hoogte/afstand van elkaar zitten). Hier onder zit ’t ‘m in hoor. Niet hier. Dat lijkt zo, maar het is niet zo. Hier is het anders, laten ze me zien. Kijk effe. Dit is groter, breder. Dus hij wil hem wat vergroot hebben… Niet gróót, maar wat groter.
Wim: Voor goud blijft die zo nog een beetje betaalbaar in formaat/gewicht. Maar voor zilver kan die best wat groter, dat maakt hem niet echt veel duurder.
Marianne: Dit wordt geprint. Die andere (de scheve zilveren) wordt gegoten. Het wasmodel (van de gouden) wordt geprint, 3D geprint. Dat doen ze aan het ‘boompje’
Commentaar: Het gaat hier om de verloren-was-methode. De wasmodelletjes komen uit de mal, en worden aan een soort kerstboom van was-modelletjes geplakt. Die boom wordt dan ondersteboven in een gietemmer opgehangen. Er wordt gips omheen gegoten. Dan wordt de emmer verwarmd, zodat de was eruit smelt, verloren gaat dus. De nu holle vorm wordt vacuüm getrokken en van bovenaf wordt er dan vloeibaar metaal in gegoten dat door de vacuüm-werking heel snel tot in alle uithoeken getrokken wordt. Na afkoeling wordt het gips weggespoten en blijft er een metalen ‘kerstboom’ over. De nu metalen modelletjes worden eraf geknipt en dan kan de edelsmid ze afwerken, polijsten, eventueel steentjes in zetten, etc.
[3d_viewer id=”21586″]
Hierboven zie je (hopelijk) een 3D-beweegbare versie van Sacred Heart.
Marianne: En dat is een duur proces. En bij een gouden is dat niet zo erg, want die zijn toch al duur.
Loes: Ze láten het me duidelijk zien. Ze laten het me in de computer zien, en dan klopt het. Maar daarna klopt het niet. Snap je?
Laat het de zilveren mensen… (ze lacht) de ‘zilvermensen’… (nog meer lachen). Aaron weer…. zíen, dan snappen ze het. Maar zij zeggen: in de computer is het gewoon klaar. En dat is het niet! En als je het verschil laat zien, dan snappen zij het ook.
“Dan vergroten,” zegt hij (Wim’s gids Amhirez). “Dan kun je dat probleem oplossen.”
Die is platgedrukt! Dus is ie uit het lood. Dit werkt 75% heftig (de zilveren, scheve versie) en die werkt 100% heftig (de gouden versie).
Dus deze is wat minder werkend… heftig… dan dat. Hij dóet het! Dat dat duidelijk is. Maar ik zie 75%. En bij die andere zie ik 100%.
En dat komt door het zilver of goud, zeggen ze. In dit geval. Dat is alléén in dit geval.
Commentaar: Bij de gouden Akaija’s zeggen we altijd: het maakt niet uit welk metaal je neemt. Goud voegt geen extra werking toe, hooguit een nuance-verschil. Een zilveren werkt net zo goed. Dat vinden we belangrijk om te melden, zodat mensen niet denken ‘goud is duurder en dus beter’. Zo is het niet, niet bij de Akaija. Maar dat blijkt bij deze Sacred Heart dus wel verschil uit te maken. Maar niet ‘goud is beter’, alleen dat goud in afmeting kleiner mag zijn voor dezelfde werking. Wat we achteraf vermoeden, al hebben we dat niet met Loes gecommuniceerd, is dat als de zilveren versies iets groter worden, ze qua werking ook vergelijkbaar zullen zijn met de gouden, dus ook 100% zeg maar. Goud is ook zwaarder tenslotte.
Wim: En het steentje maakt niet uit… of dat rood of zwart of helder of wit is?
Loes: Nee, nee, het is net… het zet de belichting aan.
Wim: Het lampje. Van het voorjaar had je het over een lampje dat het aanzet.
Loes: Ja, ik moet zeggen ‘dat zet de belichting aan’. En dan zie ik wat er gebeurt.
Marianne: Ja, toen zeiden ze: Het is als een laserstraaltje dat als een gek op en neer gaat.
Loes: Ja, allemaal achtjes zie ik.
Marianne: Ze laten hem (Wim) altijd spelen, he.
Loes: Ja, maar ik zie hier zó jouw gidsen-handen in. Dat je dat niet onderschat hoor, da’s enorm. Dat is echt enorm.
Loes aan Wim’s gids Amhirez: Je was physicus ooit? Okay. Wat heeft dat hiermee te maken dan?
“En Jouw stokpaardje is absoluut balans brengend,” zegt hij.
Commentaar: Vermoedelijk bedoelt hij de Akaija met ‘het stokpaardje.’
Loes: Gaaf.
Loes aan Amhirez: Ik kan me niet herinneren dat ik je ooit gezien heb. Sorry hoor, als ik je vaker gezien heb dan onthoud ik dat niet. Ik zie zoveel mensen.
Loes aan ons: Ik zie ook gewoon een vrouw, verderop. Dat is ook een gids.
Loes aan Amhirez: Maar dit hier heb jij je handen aan ‘vuil’ gemaakt, he joh. Ja.
Wim: Is dat Amhirez?
Loes: Hij knikt ja. Okay!
Ik onthou dat niet. Ik zie hem.
Wim: Een vrouwelijke gids ook?
Loes: Ja, die zie ik verderop staan.
Het is in dit geval niet relevant wat voor kleur steentje. Dat kan naar behoeven, wordt er gezegd.
Dit is eigenlijk heel snel op te lossen. Het zit ‘m gewoon in de onderkant dat ie uit het lood is.
Gewoon groter maken.
Ik zie ook een héle grote. Heb je een hele grote?Wim: Nee, nog niet. Maar we waren er al wel mee bezig om te kijken wat de maximummaat is die nog in een gummivorm gegoten kan worden. Dat is een centimeter of tien. Dat is het maximum.
Wim: Echt een kunstobject op straat dus?
Loes: Ja! Groot. Maar niet op straat.
Wim: Meer als een object waar je in kunt staan?
Loes: Waar je in kunt zitten. Die maat. Zoals een kasje, waar je in kunt zitten. Dat krijg ik te zien, dus vraag ik: “Ben je daarmee bezig geweest?”
Toch laten ze me dat wel zien. Maar dat is dan geen goud hoor. (gelach)
D’r in zitten is effe snelle healing.
Die dingen zijn er ook in piramidevorm, kun je effe in gaan zitten.
Dat werkt dan op die manier, voor dit.
Wim: Met de punt naar beneden lijkt me heel goed om b.v. verdriet los te laten.
Loes: Maar ik zag hem dan zó hoor. (met de punt omhoog).
Marianne: Dan kun je ook het licht zien.
Loes: (Ze pakt de net gegoten, ongepolijste zilveren en gouden ongepolijste Sacred Hearts die we bij ons hebben.)
Dat is ook leuk, wat is dit?
Wim: Zo komen ze van de gieterij. Dan moet ik ze nog afwerken en die gietkanaaltjes eraf halen.
Loes: Niet-gepolijst vind ik het ook leuk! Er zullen ook mensen zijn die dit mooi vinden.
Wim: Meestal niet, maar het zou maar zo kunnen.
Loes: Nou, ik zou er toch eentje neerleggen. Is toch ook hartstikke gaaf?
Ik vind dit ook leuk qua kleurtje.
Is dat goud? Ik vind dit ook mooi, eerlijk gezegd.
Marianne: Dan zou je hem kunnen matteren.
Wim: Is nog sneller klaar ook.
Loes: Ik zweer het, er zijn mensen die dat ook leuk vinden.
Dus zo komt het eruit, met die pootjes?
Wim: Die knippen ze dan zo van het gietkanaal af…
Loes: En dan mag jij hem nog helemaal bijschaven? Per ding?!
Maar dat is toch geen doen Wim? Als je 6000 van die dingen de pootjes eraf moet halen. Ik bedoel dat moet je hen leren.
(…)
Maar als de was ook nog maar een beetje te zacht is en ze trekken verkeerd… dan is die al uit het lood. Ze moeten hem echt laten afkoelen, dat ie goed koud is voordat ze hem uit de mal mogen trekken. Het moet echt goed afgekoeld zijn. Anders verbuigt die.
(…)
De Akaija is echt in opdracht van Linda.
Zij grinnikt. Zij zegt: “Hij kan zó in een rondje denken. In een rondje denken. En: Hoe moet ik dat dan doen? En: Ja, maar…”
Dat noemt zij ‘in een rondje denken’.
Ze zegt: “Perfectionisten hebben het nooit gemakkelijk.”
Commentaar: Als er iemand een perfectionist was, dan beslist Linda :-).
Loes: Da’s een ding dat zeker is.
Maar Lihnda zegt eigenlijk: “Hij wist wel waar het probleem zat hoor.”
Zij zegt ook dat je eigenlijk al wist waar het probleem zat. En dat je dan denkt: Jaaa, maar… misschien is het toch wat anders. Dat is in een rondje denken. Kun je het volgen?
Marianne: Maar dan moet je weten waarom. Hij heeft ooit voor z’n moeder een sieraad gemaakt (de Dynamic) en daar is hij gigantisch mee aan het… klooien geweest om dat steentje in het midden rechtop te krijgen. Dat zat scheef. We kwamen ermee bij jou en jij zegt gelijk: Het zit scheef he?
Loes; Dat weet ik niet meer. (Dat was al 15 jaar geleden)
Wim: Dat zei je toen, en het was ook niet rond zei je. Nou, daar was ik dus ook mee aan het klooien geweest. Ik ben dagen bezig geweest om dat recht te krijgen. Dat lukt niet, en dan had ik het helemaal vast neergelegd, soldeer erop, vlam er op, Nou moet het goed zitten…. scheef!
En jij zei toen… maar dat moet ook! Als zij niet willen dat die recht zit, dan komt die ook niet recht.
Loes: (Iachend) Okay!
Marianne: Dus wij dachten hierbij.. misschien moet het wel zo.
Loes: Ja, hahaha. Maar bij deze moet dat niet zo.
(…)
Maar Linda zegt dan dat jij in een kringetje denkt. Je hoeft absoluut niet bescheiden te zijn, zegt ze.
Zij laat me laser… letterlijk laser zien. Zoals ze in ziekenhuizen laserapparatuur gebruiken. Om kanker te bestralen of wat dan ook. En dan weten ze natuurlijk helemaal niks van lasers… we doen maar wat… In verhouding tot… want Boven werken ze ook met lasers in wat naar de Aarde komt steeds, maar…. het is nog heel primitief opereren hier he? Het moet kapot of het moet kapot of het moet eruit. En dan zegt ze: “Er zijn, net als een laserapparaat” heeft ze het over, “voor gezondheid, dat dat ook best gevaarlijk is, want je brandt ook wat stuk.”
Ze zegt: “En dit, de vorm maakt de laser. En dat is veilig.”
Zo zegt ze dat. Want het is wel laserwerk hoor.
Wim: Dus je geeft het orgaan een soort laser…
Commentaar: Linda is overleden aan baarmoederhalskanker en had (gesteund door Wim) alle voorstellen van het ziekenhuis (operatie, chemo, bestraling) afgewezen. De operatie was een ongebruikelijk zware, met aansluitende bestraling en chemo en blijvende invaliditeit/incontinentie als mogelijke bijwerking vanwege beschadigde zenuwen. Bovendien hadden zij en Wim met haar broer gezien welke fouten er werden gemaakt (en verhuld) bij de behandeling van ook kanker. Het is niet zo verwonderlijk, Linda kennende, dat zij mede aan de basis staat van nieuwe ontwikkelingen/ontdekkingen zoals er wereldwijd vermoedelijk vele zijn die in de toekomst een belangrijke rol kunnen gaan spelen als er meer aandacht komt voor een andere, veel holistischer manier van denken over gezondheid en genezing. De huidige crisis is in dat verband een belangrijk moment in de geschiedenis. Wat hierna zal komen kunnen we nog nu (eind 2021) nog niet voorspellen, maar wij hopen op een toekomst waarin lichaam, geest en ziel alledrie aandacht krijgen als het gaat om herstel van de gezondheid.
Loes: Dit is een laser zonder de heftigheid. Want wat ik zie, die stralen, dat zijn lasers. En dat wéét Boven. Daarom maken ze dat ook. Maar Linda zegt: “Een laser in een ziekenhuis, dat is schadelijk. En dit is… de vorm maakt de laser, dus dat is niet schadelijk. Dat is een astrale laser. Dit zijn niet schadelijk. Maar die werken net zo hard.”
Wat héét, die werken béter, die jongens.
Commentaar: Wat we met de Akaija ook al eerder gehoord hebben van Loes, is dat onze gidsen kennelijk werken met de Akaija, die op ons pad brengen als we er een nodig hebben, etc. Het klinkt alsof dat hier ook het geval is, dus dat Boven ermee werkt als je hem draagt.
Loes: Het is al bijzonder hoor. Ik vind het echt het mooiste wat je ooit gemaakt hebt, dat meen ik oprecht.
Met dank aan Loes, Hebenes, Aaron, Amhirez, Linda en alle anderen die hier voor ons onzichtbaar bij waren.
Sacred Heart is op onze webshop te bestellen, vooralsnog alleen in gouden uitvoeringen met steentjes naar keuze, van natuurlijke amethyst tot zirconia saffier. Uiteraard zijn ook niet getoonde veel duurdere edelsteentjes zoals natuurlijke diamant, saffier, smaragd, robijn mogelijk, maar neem daarvoor eerst contact op. De afmeting van het steentje is 4,5 mm, briljant geslepen. Het steentje voegt z’n eigen werking toe aan Sacred Heart, maar bepaalt niet de werking ervan.
Dit is de link naar de webshop elders op deze site.
