Testimonials from people

Hope ! (danschoreografie gebaseerd op de Akaija)

Lianne, dochter, dansdocente, zilveren Akaija

thisi page has yet to be translated

Lianne
Lianne

Lianne ten Napel is onze dochter. Zij staat in feite aan de basis van de Akaija, want door haar ontdekten we de werking ervan. Zij was in 2005 dansstudente aan de Show-Musical academie van Lucia Marta’s in Amsterdam. Dat is een fysiek zeer zware opleiding en daarbij komt dat er in de studio’s (apparatuur) en in Amsterdam (zendmasten, tramlijnen) een overvloed aan electrische velden was. Die combinatie zorgde er bij haar voor dat ze elke week doodmoe terug naar Apeldoorn kwam. Ze had namelijk elke week een terugkerende electronen-spin-inversie. Marianne, haar moeder en tevens therapeute kon met haar apparatuur dit binnen minuten ongedaan maken, maar had daarvoor destijds een druppeltje bloed van Lianne nodig. Lianne was hier niet zo gecharmeerd van, maar liet het uiteraard wel toe, want het werkte altijd. Na de behandeling voelde zij zich altijd gelijk opknappen. Maar… de volgende week had ze het weer terug. (Lianne’s website: www.lyance.nl)

aurahealerIk (Wim) zat er een keer bij en ik legde toen plotseling een link met het omkeersymbool dat ik op het schilderij Aura Healer had gemaakt. Dat keert namelijk de draairichting van een draaiend/spinnend voorwerp om. Dat schilderij stond sinds 2002 in Marianne’s praktijkruimte en we hadden er niets mee gedaan, behalve dan opmerken dat veel mensen het idee hadden dat er heel veel kracht vanaf kwam. Ik zag m’n kans om eens iets uit te proberen dat ik al langere tijd had willen doen: kijken of het ijzerdraadfiguurtje dat ik had gemaakt om het omkeersymbool op het schilderij te maken, heel misschien in staat was om een electronen-spin-inversie om te keren of neutraliseren. Tenslotte hadden we het een omkeersymbool genoemd, omdat het de draairichting omkeert. En electronen-spin-inversie betekent ‘omgekeerd draaien van electronen’, hetgeen een bekend natuurkundig verschijnsel is. MRI-scans bestaan dankzij dat principe.
Dus i.p.v. een druppeltje bloed op een watje legden we het omkeersymbooltje in het circuit tijdens de 2 minuten durende behandeling. Tenslotte wil je als therapeut niet gaan experimenteren met betalende patiënten, maar met Lianne durfden we dat wel aan.
Het werkte! Maar we konden het niet echt geloven. Lianne echter riep gelijk ‘Yes, mooi toch! Hoef ik niet geprikt te worden!’ Die zag het wel zitten.

De praktijk moet het eerst uitwijzen zeiden we, maar Lianne voelde het direkt en had als vanouds haar energie weer terug. Echter… de volgende week was het hetzelfde liedje: doodmoe, en uiteraard weer een spin-inversie.
Na een paar weken was het Lianne die toen zei: “Ik zou dat omkeersymbooltje in m’n schooltas mee moeten nemen. Dan krijg het het nooit meer terug.”

Welnu… dat was de opmerking die nodig was om me verder te laten denken. En… ik was in die dagen toevallig nog bezig met een opleiding tot edelsmid. Ik maakte dus een zilveren omkeersymbooltje om om haar nek te hangen. Dat leek me beter dan een iel ijzerdraaddingetje tussen haar boeken in de tas. Lianne heeft sindsdien nooit meer een spin-inversie gehad, behalve… tijdens een dagenlange serie dance-sessies waarbij ze niets om haar nek mocht dragen.

Om meer zekerheid te krijgen vroegen we collega’s van Marianne of ze ook patiënten hadden met vergelijkbare problemen. Die hadden ze. Ik maakte dus meer omkeersymbooltjes, en langzaamaan kwamen de eerste (positieve) resultaten binnen. Toen begonnen we te beseffen dat we iets in handen hadden dat weleens erg belangrijk kon worden. Het symbool kreeg vervolgens een naam: Akaija. Maar dat is weer een ander verhaal.
Dit alles gebeurde in 2005.

Inmiddels is het 2016 en Lianne is nu een ervaren en gediplomeerd dansdocente (www.lyance.nl). Ze zette o.a. deze choreografie in elkaar: Hope !

Daarbij in gedachten had ze de boodschap van de Akaija: Wij zijn Eén.

Neem even de tijd en kijk naar deze indringende en erg mooi uitgevoerde dans van haar leerlingen.

 

Tags